Whoehoew! Vandaag zijn we aangekomen in Domburg, Suriname. Whoehoew,
Whoehoew! De laatste twee dagen hadden we wat meer wind dan verwacht waardoor we weer lekker opschoten. Sneller dan verwacht. Ongeveer 150 mijl voor aankomst voeren we van de oceaan het continentaal plat op, waar de diepte van ruim 4000 meter terugliep naar minder dan 100 meter. Wat een verschil. Opeens was de hoge deining met windgolven daar overheen weg en voeren we in een veel rusterige zee heerlijk met flinke snelheid richting Suriname. Alsof we gewoon op IJsselmeer of Noordezee voeren. Onze Antares wilde perse naar Frans Guyana, welke zeilvoering we ook hanteerde, iedere keer voer zij weer op FG af. Nu ja, na verwoede pogingen zijn we toch in Suriname aangekomen. Vanochtend om zes uur de uiterton bereikt en vanaf daar de Suriname rivier op. Om drie uur lokale tijd lagen we aan een mooring bij Domburg, hartelijk ontvangen door de bemanning van de Verleiding. We hebben al met al een goede oversteek gehad.
Wat vinden we het super gaaf om in Suriname te zijn! Alle verhalen van Surinaaamse collega's in Amsterdam maakten dat wij er al jaren naar uitkeken om naar Suriname te gaan. Lieve collega's, als jullie nog tips voor ons hebben in Suriname, we horen ze graag! Te mailen aan sy.antares@yahoo.com. Het is geweldig om hier nu te zijn en om vandaag over de Suriname rivier langs Parimaribo en allerlei andere plaatsen te varen. We willen hier een aantal weken doorbrengen en veel van het land gaan bekijken. En proeven, want de Surinaamse keuken vinden we geweldig. Nu zitten we op het terras bij de mooringplaats aan de Parbo Bier.
De komende dagen zullen we wat foto's van onze oversteek plaatsen - als de internetverbinding toereikend is natuurlijk. Maar voor nu... Whoehoew!
zaterdag 28 februari 2015
vrijdag 27 februari 2015
Druk, druk, druk?
We hebben het druk de laatst dagen Nu ja, wat is druk?
DOORSNEE DAG
Hoe ziet een gewone dag aan boord er tijdens een Atantische oversteek uit? Naast wachtlopen proberen we veel te rusten en slapen. Ontbijt, lunch en diner maken en afwassen is een hele kunst vanwege het geschommel op de golven. Alles wat je ook maar even op het aanrecht zet, vliegt met een noodgang onder je handen vandaan op de grond. En als je jezelf niet goed vasthoudt, vlieg je er zo achteraan. Verder is er de verzorging van onszelf (schiet er nog wel eens bij in) en van Quirijn en daarnaast spelen, zingen, verhalen vertellen en puzzelen we met hem. Hij vermaakt zich nog steeds goed. We doen dagelijks een checkronde benedendeks en bovendeks (of verstaging, vallen, schoten, verbindingen en de windaanstuurinrichting nog in orde zijn), keuvelen, schrijven en lezen wat. We passen regelmatig de zeilvoering aan op de actuele wind- en zeesituatie. Halen weerberichten binnen via de SSB en hebben contact met andere zeilers onderweg via de SSB. Het lijkt allemaal niet zo veel, maar op een rollende boot is het meer dan voldoende.
'DRUK'
Maar de laatste dagen voelt het alsof we het echt druk hebben.
\ We krijgen steeds meer scheepvaaart om ons heen, dus moeten continu oog op onze omgeving houden.
\ Twee dagen geleden belandde een mix van bedorven sappen en een lekgeraakte 8 liter waterfles onder de vloeren en moesten we de achterhut leeg maken om eea weer schoon te krijgen. Mooi een paar uurtjes zoet mee.
\ Gisterenochtend een probleempje met de bimini bestaande uit een aantal verbogen buizen, een gebroken buis en gebroken bevestigingsmateriaal. Dat zijn mooie dingen! Ben je zo een halve dag zoet om de boel weer op orde te krijgen. Gisteren voelde ik mij net Mcgiver (of hoe schrijf je dat) toen ik op zoek ging naar een mooi binnenbuisje om de twee gebroken buisdelen weer tot een geheel te smeden, daarna met boor, vijl en bevestigingsmateriaal aan de slag om de bimini weer functioneel te maken. En buizen recht buigen onder de kikker op het voordek. Na een ochtend werken stond hij weer. Weliswaar wat uit model, maar met wat finetuning in Suriname straks hebben wij weer een puike bimini.
\ Vanavond voeren we van de diepte van de oceaan het continentaal plat van Zuid Amrika op en liep de diepte in korte tijd terug van ruim 4000 meter naar minder dan honderd meter. Daarmee begon een extra taak aan boord. Wij doen mee aan een onderzoek naar het micro plastic in de oceaan, gecoordineerd door Ocean Conservation (zie banner rechts op onze website). De komende twee dagen gaan we zes flessen vullen met zeewater. De eerste fles op de grens van het continentaal plat. Die flessen sturen we dan straks naar de USA waar ze onderzocht worden op de hoeveelheid micro plastic. Dat micro plastic vormt een groot gevaar voor het leven in zee.
WARM
Ondertussen is het warm. Overdag is het binnen rond de 30 graden. Tijdens de nachtwacht volstaat een t-shirt en de echt bikkel (ik niet) draagt dan ook een korte broek. We blijven het bijzonder vinden om in februari in dit soort temperaturen te varen.
We moeten nog 160 mijl tot de Suriname rivier. Vanaf daar zo'n 40 mijl naar Domburg waar we aan een mooring willen liggen. We moeten het tij mee hebben als we de Suriname rivier opvaren en daarvoor moeten we zaterdagochtend lokale tijd 7 uur aan de monding van de rivier zijn. Dat wordt krap. Als we dat niet halen, dan kunnen we twaalf uur later weer de rivier op, maar dan is het donker en dat is wat lastig. We zullen zien wat het wordt, met zeilen weet je het nooit. Als de wind vermindert dan wordt het wellicht zondagochtend dat we de Surinamerivier bereiken.
DOORSNEE DAG
Hoe ziet een gewone dag aan boord er tijdens een Atantische oversteek uit? Naast wachtlopen proberen we veel te rusten en slapen. Ontbijt, lunch en diner maken en afwassen is een hele kunst vanwege het geschommel op de golven. Alles wat je ook maar even op het aanrecht zet, vliegt met een noodgang onder je handen vandaan op de grond. En als je jezelf niet goed vasthoudt, vlieg je er zo achteraan. Verder is er de verzorging van onszelf (schiet er nog wel eens bij in) en van Quirijn en daarnaast spelen, zingen, verhalen vertellen en puzzelen we met hem. Hij vermaakt zich nog steeds goed. We doen dagelijks een checkronde benedendeks en bovendeks (of verstaging, vallen, schoten, verbindingen en de windaanstuurinrichting nog in orde zijn), keuvelen, schrijven en lezen wat. We passen regelmatig de zeilvoering aan op de actuele wind- en zeesituatie. Halen weerberichten binnen via de SSB en hebben contact met andere zeilers onderweg via de SSB. Het lijkt allemaal niet zo veel, maar op een rollende boot is het meer dan voldoende.
'DRUK'
Maar de laatste dagen voelt het alsof we het echt druk hebben.
\ We krijgen steeds meer scheepvaaart om ons heen, dus moeten continu oog op onze omgeving houden.
\ Twee dagen geleden belandde een mix van bedorven sappen en een lekgeraakte 8 liter waterfles onder de vloeren en moesten we de achterhut leeg maken om eea weer schoon te krijgen. Mooi een paar uurtjes zoet mee.
\ Gisterenochtend een probleempje met de bimini bestaande uit een aantal verbogen buizen, een gebroken buis en gebroken bevestigingsmateriaal. Dat zijn mooie dingen! Ben je zo een halve dag zoet om de boel weer op orde te krijgen. Gisteren voelde ik mij net Mcgiver (of hoe schrijf je dat) toen ik op zoek ging naar een mooi binnenbuisje om de twee gebroken buisdelen weer tot een geheel te smeden, daarna met boor, vijl en bevestigingsmateriaal aan de slag om de bimini weer functioneel te maken. En buizen recht buigen onder de kikker op het voordek. Na een ochtend werken stond hij weer. Weliswaar wat uit model, maar met wat finetuning in Suriname straks hebben wij weer een puike bimini.
\ Vanavond voeren we van de diepte van de oceaan het continentaal plat van Zuid Amrika op en liep de diepte in korte tijd terug van ruim 4000 meter naar minder dan honderd meter. Daarmee begon een extra taak aan boord. Wij doen mee aan een onderzoek naar het micro plastic in de oceaan, gecoordineerd door Ocean Conservation (zie banner rechts op onze website). De komende twee dagen gaan we zes flessen vullen met zeewater. De eerste fles op de grens van het continentaal plat. Die flessen sturen we dan straks naar de USA waar ze onderzocht worden op de hoeveelheid micro plastic. Dat micro plastic vormt een groot gevaar voor het leven in zee.
WARM
Ondertussen is het warm. Overdag is het binnen rond de 30 graden. Tijdens de nachtwacht volstaat een t-shirt en de echt bikkel (ik niet) draagt dan ook een korte broek. We blijven het bijzonder vinden om in februari in dit soort temperaturen te varen.
We moeten nog 160 mijl tot de Suriname rivier. Vanaf daar zo'n 40 mijl naar Domburg waar we aan een mooring willen liggen. We moeten het tij mee hebben als we de Suriname rivier opvaren en daarvoor moeten we zaterdagochtend lokale tijd 7 uur aan de monding van de rivier zijn. Dat wordt krap. Als we dat niet halen, dan kunnen we twaalf uur later weer de rivier op, maar dan is het donker en dat is wat lastig. We zullen zien wat het wordt, met zeilen weet je het nooit. Als de wind vermindert dan wordt het wellicht zondagochtend dat we de Surinamerivier bereiken.
woensdag 25 februari 2015
nog geen appeltaart
We hebben twee dagen prachtig weer gehad. Veel zon, aangename temperaturen, de boot liep goed, strak op koers en snel. Kortom, cruisen zoals het in de brochure stond!
Nu is het weer totaal anders. Grijs met flinke regenbuien. Er is weinig wind en bij ieder bui trekt de wind aan. Er zijn veel golven die van alle richtingen tegelijk komen. Af en toe treffen twee tegenovergestelde golven zich ter plaatse van Antares en klappen dan op haar romp uiteen. Omdat er weinig wind is, zijn we een speelbal voor de golven en draaien alle kanten op en schommelt de boot enorm. Weinig comfortabel. De snelheid ligt bovendien laag, soms onder 2 kn. Lukt ook niet om recht op Suriname af te sturen dus slalommen we ons een koers in westelijke richtiing. Wat een klaagzang he...? Nu ja, dat valt wel mee hoor. We zijn inmiddels bijna twee weken op zee en dan zit de routine er prima in. De dagen gaan mooi in elkaar over. De nachten gaan ook prima. Afgelopen nacht maarliefst drie andere schepen gezein! Het wordt nog druk onderweg. We brengen veel tijd door buiten in de kuip maar binnen is het ook prima te doen. Hedda is al dagen aan het aftellen en het kan haar niet snel genoeg gaan. Ze mag nog 377 mijlen aftellen.
Door alle gehobbel is, beste lezer, van appeltaart nog niets gekomen. Het ziet er niet naar uit dat de omstandigheden de komende dagen relaxter worden, dus zal de taart waarschijnlijk moeten wachten tot we in Suriname zijn. Maar dan hebben we natuurlijk ook een overtocht te vieren, dus is dat een mooi moment.
We hebben aan boord momenteel drie uur tijdsverschil met Nederland. Bij vertrek uit Mindelo hebben we de klok een uur teruggezet. Eigenlijk hadden we op 37,5 graad West de klok weer een uur terug moeten zetten, maar daar wachten we mee tot we in Suriname zijn. Zo hebben we 's avonds een uurtje langer licht (19.30 uur) en hoeven we het vertrouwde wachtritme niet een uur op te schuiven.
We verwachten komende zaterdag of zondag in Suriname aan te komen, maar met zeilen weet je het nooit. Kan zo een dag of meer later worden.
Nu is het weer totaal anders. Grijs met flinke regenbuien. Er is weinig wind en bij ieder bui trekt de wind aan. Er zijn veel golven die van alle richtingen tegelijk komen. Af en toe treffen twee tegenovergestelde golven zich ter plaatse van Antares en klappen dan op haar romp uiteen. Omdat er weinig wind is, zijn we een speelbal voor de golven en draaien alle kanten op en schommelt de boot enorm. Weinig comfortabel. De snelheid ligt bovendien laag, soms onder 2 kn. Lukt ook niet om recht op Suriname af te sturen dus slalommen we ons een koers in westelijke richtiing. Wat een klaagzang he...? Nu ja, dat valt wel mee hoor. We zijn inmiddels bijna twee weken op zee en dan zit de routine er prima in. De dagen gaan mooi in elkaar over. De nachten gaan ook prima. Afgelopen nacht maarliefst drie andere schepen gezein! Het wordt nog druk onderweg. We brengen veel tijd door buiten in de kuip maar binnen is het ook prima te doen. Hedda is al dagen aan het aftellen en het kan haar niet snel genoeg gaan. Ze mag nog 377 mijlen aftellen.
Door alle gehobbel is, beste lezer, van appeltaart nog niets gekomen. Het ziet er niet naar uit dat de omstandigheden de komende dagen relaxter worden, dus zal de taart waarschijnlijk moeten wachten tot we in Suriname zijn. Maar dan hebben we natuurlijk ook een overtocht te vieren, dus is dat een mooi moment.
We hebben aan boord momenteel drie uur tijdsverschil met Nederland. Bij vertrek uit Mindelo hebben we de klok een uur teruggezet. Eigenlijk hadden we op 37,5 graad West de klok weer een uur terug moeten zetten, maar daar wachten we mee tot we in Suriname zijn. Zo hebben we 's avonds een uurtje langer licht (19.30 uur) en hoeven we het vertrouwde wachtritme niet een uur op te schuiven.
We verwachten komende zaterdag of zondag in Suriname aan te komen, maar met zeilen weet je het nooit. Kan zo een dag of meer later worden.
maandag 23 februari 2015
Dag huppeldepup
Dag zoveel aan boord van Antares. We raken de tel een beetje kwijt. Het etmaal van vrijdag op zaterdag boekten we een afstand van 137 mijl, ons record tot nu toe. Zou ook wel het record blijven, want de vooruitzichten lieten een afnemende wind zien, eind van komende week zelfs nauwelijks wind.
Maar de laatste berichten laten nu juist eind van de week erg (wat te) veel wind zien. Persen we er misschien nog een nieuw etmaalrecord uit. Nu is het ons daar niet om te doen, we varen rustig aan met niet te veel zeil. Momenteel twee voorzeilen, een uitgeboomd met de spiboom en het andere uitgeboomd met de giek. Mooie klassieke voordewindse zeilvoering.
Nu ja, we wachten het weer maar af en houden de weerberichten in de gaten. Die haal ik iedere nacht binnen via onze SSB radio, waarmee we ook deze berichten op onze weblog kunnen plaatsen. Wij kunnen vanaf zee niet onze weblog of yahoomail oid bekijken dus ook de reacties niet lezen, maar krijgen van Hedda's vader af en toe wat highlites van de reacties op ons blog. Iedereen bedankt voor de reacties, erg leuk om deze onderweg te lezen!
Vanavond was er wat commotie aan boord van Antares. In de verte zagen we een vaag schijnsel, af en toe boven een golf uit een fel wit licht. Een Schip, een schip, een schip! Sinds ons vertrek uit Mindelo elf dagen geleden hebben we geen schip gezien. N, 600 mijl van land opeens een schip op korte afstand van ons. Het zond geen AIS positie uit, dus onbekend wat het was. Wij hebben onze AIS en navigatieverlichting ook ff uit gezet, hebben er geen behoefte aan dat deze vreemdeling een kijkje bij ons komt nemen. Rustig uitgepijld en een uurtje later was ie weer uit zicht.
Hedda was van plan om appeltaart te bakken zodra we op de helft van onze tocht zouden zijn. Vanwege de onstuimige zee is het er niet van gekomen. Nu hadden wij er ons al dagen op verheugd... dus wachten we met smart af tot de zee rustiger wordt en smullen ondertussen in gedachten alvast van de appeltaart straks.
Quirijn heeft zaterdag kort met zijn oma gebeld via de sataliet telefoon, om te melden dat we op de helft waren en dat zij een vliegticket kan gaan boeken naar Surinam.
Nou, met dat soort meldingen zitten we al in de rubriek ditjes en datjes. Er is kortom, niet zo veel te melden. De dagen rijgen zich mooi aaneen.
Maar de laatste berichten laten nu juist eind van de week erg (wat te) veel wind zien. Persen we er misschien nog een nieuw etmaalrecord uit. Nu is het ons daar niet om te doen, we varen rustig aan met niet te veel zeil. Momenteel twee voorzeilen, een uitgeboomd met de spiboom en het andere uitgeboomd met de giek. Mooie klassieke voordewindse zeilvoering.
Nu ja, we wachten het weer maar af en houden de weerberichten in de gaten. Die haal ik iedere nacht binnen via onze SSB radio, waarmee we ook deze berichten op onze weblog kunnen plaatsen. Wij kunnen vanaf zee niet onze weblog of yahoomail oid bekijken dus ook de reacties niet lezen, maar krijgen van Hedda's vader af en toe wat highlites van de reacties op ons blog. Iedereen bedankt voor de reacties, erg leuk om deze onderweg te lezen!
Vanavond was er wat commotie aan boord van Antares. In de verte zagen we een vaag schijnsel, af en toe boven een golf uit een fel wit licht. Een Schip, een schip, een schip! Sinds ons vertrek uit Mindelo elf dagen geleden hebben we geen schip gezien. N, 600 mijl van land opeens een schip op korte afstand van ons. Het zond geen AIS positie uit, dus onbekend wat het was. Wij hebben onze AIS en navigatieverlichting ook ff uit gezet, hebben er geen behoefte aan dat deze vreemdeling een kijkje bij ons komt nemen. Rustig uitgepijld en een uurtje later was ie weer uit zicht.
Hedda was van plan om appeltaart te bakken zodra we op de helft van onze tocht zouden zijn. Vanwege de onstuimige zee is het er niet van gekomen. Nu hadden wij er ons al dagen op verheugd... dus wachten we met smart af tot de zee rustiger wordt en smullen ondertussen in gedachten alvast van de appeltaart straks.
Quirijn heeft zaterdag kort met zijn oma gebeld via de sataliet telefoon, om te melden dat we op de helft waren en dat zij een vliegticket kan gaan boeken naar Surinam.
Nou, met dat soort meldingen zitten we al in de rubriek ditjes en datjes. Er is kortom, niet zo veel te melden. De dagen rijgen zich mooi aaneen.
zaterdag 21 februari 2015
pittige daagjes
De wind en golven zijn flink toegenomen en de golven komen bovendien uit verschillende richtingen. Dat maakt het aan boord momenteel wat oncomfortabel. Pannen vliegen je letterlijk om de oren als er gekookt of afgewassen moet worden, boeken komen van hun plaats en in ieder kastje ligt wel een doek om rammelende inhoud de mond te snoeren. Slapen lukt alleen met oordoppen in, golven klappen regelatig tegen de romp. Een van de Amerikaanse zeiljachten waarmee we dagelijks contact hebben via de SSB radio noemde het vandaag de Atlantic Washingmachine en dat is een aardige benaming. Alleen worden we gewassen met zout water dus echt fris worden we niet.
Morgen (zaterdag) gaan we in de centrifugestand en hopelijk is dan zondag of maandag de was gedaan en worden de omstandigheden weer wat leefbaarder aan boord.
Verder gaat alles o.k. We hebben woensdagnacht een derde rif in het grootzeil gelegd om de boot wat rustiger op de golven te laten liggen. Donderdag vanwege verder oenemen wind onze koers iets verlegd, het grootzeil weggenomen en een tweede voorzeil gezet. Vandaag (vrijdag) eind van de middag het tweede voorzeil weer weggenomen en nu varen we onder alleen gereefd uitgeboomd voorzeil en tikken regelmatig 8 a 9 knopen aan als we van een golf afsurfen. We varen erg behoudend met onze zeilvoering, dan doen we er welliswaar wat langer over maar hopen alles aan boord goed te houden. Het is tenslotte een grote slijtageslag, zo'n lange tocht op de oceaan.
Ondanks het gehobbel is de nachtwacht toch mooi. Onder een sterrenhemel met de Ipod op, ook al is het nog lang geen Pasen, toch vannacht alvast lekker genoten van de Mathaus Passion.
Groeten vanaf 09.39 Noord en 41.53 West.
Morgen (zaterdag) gaan we in de centrifugestand en hopelijk is dan zondag of maandag de was gedaan en worden de omstandigheden weer wat leefbaarder aan boord.
Verder gaat alles o.k. We hebben woensdagnacht een derde rif in het grootzeil gelegd om de boot wat rustiger op de golven te laten liggen. Donderdag vanwege verder oenemen wind onze koers iets verlegd, het grootzeil weggenomen en een tweede voorzeil gezet. Vandaag (vrijdag) eind van de middag het tweede voorzeil weer weggenomen en nu varen we onder alleen gereefd uitgeboomd voorzeil en tikken regelmatig 8 a 9 knopen aan als we van een golf afsurfen. We varen erg behoudend met onze zeilvoering, dan doen we er welliswaar wat langer over maar hopen alles aan boord goed te houden. Het is tenslotte een grote slijtageslag, zo'n lange tocht op de oceaan.
Ondanks het gehobbel is de nachtwacht toch mooi. Onder een sterrenhemel met de Ipod op, ook al is het nog lang geen Pasen, toch vannacht alvast lekker genoten van de Mathaus Passion.
Groeten vanaf 09.39 Noord en 41.53 West.
vrijdag 20 februari 2015
(Bijna) halverwege
Morgenochtend, vrijdag, verwachten we halverwege de oversteek van Mindelo <Kaap Verden> naar Parimaribo <Suriname> te zijn. Nu ja, dan smokkelen we een beetje. We meten de afstand tot aan de uiterton van de Surinamerivier, nog 963 mijl. Vanaf dat punt is het nog ruim 40 mijl de Surinamerivier op naar Domburg.
De laatste dagen maken we etmalen van rond de 120 a 130 mijl. Dat schiet lekker op. De golven maken het wat oncomfortabel aan boord. Maar het is goed te doen. Dit weekend wellicht nog wat meer wind en golven, daarna neemt de wind naar verwachting weer wat af.
Gisterenochtend hadden we vijf vliegende vissen op het dek liggen, onfortuinlijk gestrand op dat ene kleine bootje op die onmetelijke oceaan.
Vandaag pannenkoeken als lunch, klein feestje. Q heeft er drie gegeten en wilde er nog wel drie.
De laatste dagen maken we etmalen van rond de 120 a 130 mijl. Dat schiet lekker op. De golven maken het wat oncomfortabel aan boord. Maar het is goed te doen. Dit weekend wellicht nog wat meer wind en golven, daarna neemt de wind naar verwachting weer wat af.
Gisterenochtend hadden we vijf vliegende vissen op het dek liggen, onfortuinlijk gestrand op dat ene kleine bootje op die onmetelijke oceaan.
Vandaag pannenkoeken als lunch, klein feestje. Q heeft er drie gegeten en wilde er nog wel drie.
woensdag 18 februari 2015
kleine week onderweg
We zijn nu een kleine week onderweg van de Kaap Verden naar Suriname. Hebben ruim 700 mijl gevaren en nog ruim 1200 mijl te gaan. De eerste dagen voeren we een zuidzuidwestelijke koers en sinds gisteren een meer westelijke koers, naar een waypoint 10.00 N, 40.00 W. De wind is sinds gisteren wat sterker, gisteren een dagafstand van 125 mijl. Nu, vannacht, neemt de wind nog wat verder toe en de golven ook. Varen met dubbelgereefd grootzeil en gereefd uitgeboomd voorzeil. We verwachten het komend weekend ook wat meer wind en golven.
Aan boord gaat alles goed. Vandaag hebben we de eerste officiele korte broekendag gehouden en prompt was het een half uur later weer volledig bewolkt. Onvoorstelbaar hoe snel bewolking komt en gaat. Maar het is dus steeds ietsje warmer en met het zonnetje erbij erg lekker.
Quirijn leert liedjes uit zijn hoofd en heeft de afgelopen twee dagen veel gepuzzeld. Hij is in zijn sas onder het vaste dagritme in een voor hem overzichtelijke wereld. Ons extra bemanningslid voor deze reis geniet van de tocht. Hij en ik (walewijn) doen de nachtwachten, ik van 20 uur tot 02 uur, hij van 02 uur tot 08 uur. Dat is prima te doen. Al dagen geen andere scheepvaart gezien. Slapen is voor ieder wel lastig vanwege de bewegingen van de boot en het eeuwige kabaal.
Dagelijks hebben we om 20 uur UTC via onze SSB contact met twee Amerikaanse zeiljachten en een Zweeds zeiljacht, die vanuit de Kaap Verden nderweg zijn naar diverse eilanden in de Carieb. We noteren elkaars positie en bespreken de weersverwachting. Vanavond ook even via de SSB radiocontact met de Tofino, een andere Nederlandse boot die nog op de Canaries ligt. Leuk!
Aan boord gaat alles goed. Vandaag hebben we de eerste officiele korte broekendag gehouden en prompt was het een half uur later weer volledig bewolkt. Onvoorstelbaar hoe snel bewolking komt en gaat. Maar het is dus steeds ietsje warmer en met het zonnetje erbij erg lekker.
Quirijn leert liedjes uit zijn hoofd en heeft de afgelopen twee dagen veel gepuzzeld. Hij is in zijn sas onder het vaste dagritme in een voor hem overzichtelijke wereld. Ons extra bemanningslid voor deze reis geniet van de tocht. Hij en ik (walewijn) doen de nachtwachten, ik van 20 uur tot 02 uur, hij van 02 uur tot 08 uur. Dat is prima te doen. Al dagen geen andere scheepvaart gezien. Slapen is voor ieder wel lastig vanwege de bewegingen van de boot en het eeuwige kabaal.
Dagelijks hebben we om 20 uur UTC via onze SSB contact met twee Amerikaanse zeiljachten en een Zweeds zeiljacht, die vanuit de Kaap Verden nderweg zijn naar diverse eilanden in de Carieb. We noteren elkaars positie en bespreken de weersverwachting. Vanavond ook even via de SSB radiocontact met de Tofino, een andere Nederlandse boot die nog op de Canaries ligt. Leuk!
maandag 16 februari 2015
(no subject)
We zijn nu vijf dagen onderweg. Afgelopen twee dagen hadden we vrij veel zon en redelijke wind, heel lekker! Deze nacht weer veel buien en rondom de buien valt de wind weg, maar blijft de deining staan en gaan we alle kanten op. We zijn er maar druk mee. Etmaalafstand net boven 100 mijl. Nog 1391 mijl naar de uiterton van de Surinamerivier... reken maar uit.
Er is veel te zien onderweg. Mooie wolkenvelden, we hebben een nacht met prachtigge sterren gehad, vliegende vissen, portugese oorlogsschepen (de vis variant wel te verstaan) en een grote groep dolfijnen waarvan er een aantal hoog uit het water sprong.
Quirijn vermaakt zich erg goed aan boord. Hij speelt met auto's en lego in de kuip, we zingen liedjes met hem en hij is de schillenboer. Alle groente- en fruitschillen worden door hem vakkundig over de reling in zee geworpen.
Er is veel te zien onderweg. Mooie wolkenvelden, we hebben een nacht met prachtigge sterren gehad, vliegende vissen, portugese oorlogsschepen (de vis variant wel te verstaan) en een grote groep dolfijnen waarvan er een aantal hoog uit het water sprong.
Quirijn vermaakt zich erg goed aan boord. Hij speelt met auto's en lego in de kuip, we zingen liedjes met hem en hij is de schillenboer. Alle groente- en fruitschillen worden door hem vakkundig over de reling in zee geworpen.
zaterdag 14 februari 2015
Weer onderweg
Afgelopen woensdagmiddag zijn we vertrokken uit Mindelo. Inmiddels ruim twee dagen onderweg. Al veel regenbuien gehad, vorige nacht de hele avond en nacht onweer rond de boot - gelukkig op afstand. We hebben niet veel wind maar kunnen daardoor prima inslingeren. Alles o.k. Dagafstanden van onder 100 mijl. Eerste nacht op de motor, nu op zeil.
zaterdag 7 februari 2015
Kaap Verden
We zijn gisterenmiddag aangekomen in Mindelo op Sao Vincente, Kaap Verden. Vorige week donderdag vertrokken uit Las Palmas en na een nachtje aan de zuidkant van Gran Canaria vertrokken we vrijdagmiddag 30 januari. Het initiele plan was om direct naar Suriname te varen, maar in de dagen voor ons vertrek zagen we aan de gribfiles dat er een groot windstiltegebied (! na een maand met voornamelijk 6BF) op de Atlantische Oceaan zou liggen. Daarom eerst naar de Kaap Verden, zo varen we langs de rand van het windstiltegebied met af en toe nog wel wind en kunnen in Mindelo weer diesel bijtanken.
Het waren rustige dagen met afwisselend zeilen en motoren. Onderweg is onze giek doormidden gebroken waarna we rustig met een lopend windje op het uitgeboomde voorzeil zijn doorgevaren. Prima tocht. Wel koud en grijs. Tijdens de nachtwacht zaten we steevast met dikke fleecetrui, zeiljas, muts en deken over in de kuip. Hoezo tropisch :-)
Onderweg hebben we via onze SSB korte dagverslagen gepost op onze weblog maar... he... bij aankomst blijken die er niet op te staan. Dus leefden wij in de veronderstelling dat jullie mooi op de hoogte waren van onze vorderingen en ervaarden jullie volledige radiostilte. Een testbericht vooraf werd wel geplaatst, maar nu onderweg dus niet. We zullen de komende dagen even kijken waarom de SSB berichten niet op onze weblog komen, in de hoop dat voor de volgende etappe wel te kunnen posten.
We blijven hier nog een tijdje om wat klussen te doen en een oplossing te vinden voor de giek. Daarna vertrekdatum afhankelijk van de wind en zee vooruitzichten.
Verder is onze positie als we op de oceaan varen te volgen via www.winlink.org, submenu position reports en dan zoeken op PD1ANT. Marine Traffic werkt op de oceaan niet omdat we dan buiten bereik zijn van walstations.
Groet vanuit Mindelo.
Het waren rustige dagen met afwisselend zeilen en motoren. Onderweg is onze giek doormidden gebroken waarna we rustig met een lopend windje op het uitgeboomde voorzeil zijn doorgevaren. Prima tocht. Wel koud en grijs. Tijdens de nachtwacht zaten we steevast met dikke fleecetrui, zeiljas, muts en deken over in de kuip. Hoezo tropisch :-)
Onderweg hebben we via onze SSB korte dagverslagen gepost op onze weblog maar... he... bij aankomst blijken die er niet op te staan. Dus leefden wij in de veronderstelling dat jullie mooi op de hoogte waren van onze vorderingen en ervaarden jullie volledige radiostilte. Een testbericht vooraf werd wel geplaatst, maar nu onderweg dus niet. We zullen de komende dagen even kijken waarom de SSB berichten niet op onze weblog komen, in de hoop dat voor de volgende etappe wel te kunnen posten.
We blijven hier nog een tijdje om wat klussen te doen en een oplossing te vinden voor de giek. Daarna vertrekdatum afhankelijk van de wind en zee vooruitzichten.
Verder is onze positie als we op de oceaan varen te volgen via www.winlink.org, submenu position reports en dan zoeken op PD1ANT. Marine Traffic werkt op de oceaan niet omdat we dan buiten bereik zijn van walstations.
Groet vanuit Mindelo.
Abonneren op:
Posts (Atom)