Normaal gesproken zijn wij tijdens een vakantie altijd heel snel vertrokken uit onze thuishaven, maar vanwege flinke zuidwesten wind lukt dat deze keer niet en ook de AIS en/of de laptop wilde nog niet meewerken. Dus bleven we zaterdag en zondag nog liggen in onze thuishaven. Tijdens de weekenden is het altijd een gezellige boel op onze haven en het gevaar schuilt dat je dus niet wegkomt. De ene koffieronde wordt gevolgd door de andere en gaat vervolgens over in een borrel.
Uiteindelijk hebben wij op maandag 2 juli de trossen losgegooid nadat we 's morgens nog een kaartplotter hebben aangeschaft en geinstalleerd. Omstreeks 16.00 uur waren we buiten de pieren bij IJmuiden. We besloten om eerst maar eens een kort stukje te varen. Er was weinig wind, dus op de motor naar Scheveningen.
Dinsdag 3 juli zijn wij bij het eerste ochtendgloren omstreeks 5.30 uur vertrokken uit Scheveningen. Ons doel was zover mogelijk zuidwaarts te varen. Er was wederom weinig tot geen wind en een blakke zee, dus weer op de motor. Rond 21.30 uur waren we ter hoogte van Duinkerken. We besloten om de nacht door te varen. Rond 02.00 uur kwam er wat wind en hebben we eindelijk even kunnen zeilen en afwisselend wat kunnen slapen in de kuip. Bij het volgende ochtendgloren passeerden we Calais en vervolgens Cap Gris Nez. Rond 07.00 uur waren we ter hoogte van Boulogne sur Mer. Zonde om al zo vroeg in een haven te liggen en we voelden ons nog prima, dus besloten we om door te varen naar Dieppe. Helaas viel de wind weer helemaal weg en dus moest de motor weer bij. De zon kwam goed door en onder een strakblauwe hemel voeren we door de azuurblauwe zee richting de witte krijtrotsen bij Dieppe. Dit is cruisen, alleen jammer van het ontbreken van wind. Omstreeks 16.00 voeren we Dieppe binnen. 220 mijl non-stop gevaren, ons nieuwe record.Donderdag 5 juli
Het is een gezellige boel in Dieppe. Op de kade staan standjes ter gelegenheid van de Tour de France a la voile. De eerste etappe wordt gefinisht in Dieppe. ´s Morgens lopen we nog even langs te standjes en kopen bij de bakker echt frans brood en pain au chocolat. Om 13.00 uur vertrekken wij weer richting le Havre. De eerste uren varen we weer op de motor. We balen, moeten we niet toch een motorboot aanschaffen? We scharrelen langs de rotskust onder een prachtig zonnetje en passeren St Valery en Caux en Fecamp. Vlak voor Cap Antifer krijgen we wind. De motor kan uit! Het is inmiddels 18.00 uur en dus etenstijd voor Quirijn. Een voordeel van weinig wind is dat het makkelijk leven is aan boord. Eten maken gaat met hetzelfde gemak als in de haven en Quirijn kan zelfs rond kruipen op de kajuitvloer. Als Quirijn naar bed is genieten we van de rust. Onder zeil en onder een mooie avondzon zeilen we Cap Antifer voorbij.
Bij Le Havre worden net twee grote containerschepen naar binnen geloodst dus wachten wij maar even met het oversteken van de shipping lane. Uiteindelijk liggen wij rond 22.00 uur in een box nadat Walewijn door de flinke stroming Antares met een mooi pirouetje sierlijk naast de vingersteiger serveert. Dit is nou kunstvaren. We genieten nog even na van de mooie rode zonsondergang en gaan dan te kooi.
Vrijdag 6 juli
Als we wakker worden staat het op amper 2 meter naast Antares droog. Dat is een vreemde gewaarwording. Toch hebben we nog zo'n 2,5 meter diepgang. We ontbijten snel en ruimen alles weer zeevast op, want we moeten door. Rond 9.30 uur vertrekken we richting Cherbourg. De wind speelt tikkertje vandaag. Het ene moment is ze zwak aanwezig en het volgende moment haalt ze uit met een paar vlagen. In de middag trekken er aan de horizon donkere luchten voorbij en zien we de regenbuien naar beneden stromen. Helaas blijven ze niet aan de horizon. Een paar flinke met daarin veel wind en een zelfs met een klap onweer komen over. De stroming zet voor ons gevoel ook niet echt door. Hadden we ons toch iets te rijk gerekend. We hakken door richting Pointe de Barfleur. Rond 19.00 uur zijn we ter hoogte van deze kaap. Nog 2 uur en dan gaat de stroom kenteren en krijgen we hem flink tegen met zo'n 2,5 a 3 knoop. Dat wordt dus krap. We zetten de motor bij; eerst op 2000 toeren, maar daarna toch maar op 2200 toeren. We willen geen stroom tegen krijgen. Dan gaat dat laatste stukje ons toch te lang duren. Toch krijgen we al wat stroom tegen. Met de motor op 2200 toeren gaan we slechts 4,5 knoop terwijl we normaal 6,5 knoop halen. Rond 20.30 uur ronden we de Pierre Noire boei en koersen we af op de aanloop van Cherbourg. De stroom is hier minder en dus halen we weer meer snelheid. Cherbourg komt dichterbij.
Wat een grijze massa. De lucht is grijs, de zee en dan die grijze betonnen "Antlantik wall". Het ziet er spookachtig uit. We krijgen er niet echt een warm gevoel bij. Als we binnen de pieren zijn zien we voor de marina twee Nederlandse tweemasters voor anker liggen; de Oban en de Zuiderzee. Het is inmiddels 21.30 uur en we besluiten ook voor anker te gaan. We liggen goed beschuten en ik (Hedda) slaap als een roos. Later blijkt dat Walewijn toch twee keer 's nachts het anker heeft gecheckt. Niets gemerkt.Zaterdag 7 juli
Eindelijk een rustdag; de eerste van onze vakantie. Iets doen we niet goed. Het doel van een vakantie is toch rust nemen? Nou ja. En zoals altijd op een rustdag is de lucht grijs en regent het de hele dag. Dus lopen we weer onder onze paraplu's (vorig jaar zomer aangeschaft in Engeland. Ja die Engelse weten wat een paraplu is) door de "gezellige" winkelstraatjes. We doen boodschappen bij de grote carrefour en duiken dan weer onderdeks. De weersvoorspelling voor de volgende dag geeft ZW 5 a 6 bft. Geen ideale omstandigheden om via de Alderney race naar Guernsey te gaan. We besluiten om nog een rustdag te nemen.
Zondag 8 juli
Rustdag is dus uiteindelijk wasdag. Om 9.00 uur sjouw ik met 2 grote zakken wasgoed naar de wasserette. Ik heb €4,50 nodig, dus ik ga naar de receptie om te wisselen. Er staat een rij dus ik wacht geduldig op mijn beurt. Ik wissel een briefje van 5 euro in twee 2 euro munten en twee 50 cent munten. Terug bij de wasserette, 10.00 uur, kies ik het nummer van de machine die nog vrij is, nummer 7 en gooi de eerste 2 euromunt erin. He wacht eens, zag ik niet in mijn ooghoek toen ik nummer 7 indrukte 0,60 cent staan? Nou ja zal wel. Een deense man die ook bezig is met de was, wijst mij erop dat machine nummer 7 niet bestaat. De 7 staat voor "machines a 7 kg". Maar waarvoor heb ik dan twee euro betaald? Ik kijk rond op zoek naar een andere 7. In een hoek hangt een witte metalen kast met daaronder een beker met een handjevol waspoeder. Hiervoor heb ik dus 2 euro gedoneerd. Oke even diep ademhalen en dan maar die waspoeder gebruiken. Maar ja, nu heb ik dus niet meer voldoende munten voor de wasmachine. Dus nog maar een keer naar de receptie om te wisselen. De wachtrij is daar inmiddels opgelopen tot 15 mensen. Ik ga op zoek naar een andere wisselpunt. Uiteindelijk lukt het mij om te wisselen bij de yachtclub. Inmiddels is de ochtend overgegaan in de middag. De was zit in de machine en ik kan gaan douchen. De machines zijn gelukkig wel snel. Een programma duurt maar 25 minuten. Dus na de douche hoef ik niet lang te wachten totdat de was klaar is. Maar dan komt het tweede punt: het drogen. Ook daar hebben we weer muntjes voor nodig. Nu 20 cent munten voor slechts 5 minuten drogen. Ik ga dat wisseltafereel niet nog eens doorlopen en bovendien vond ik 2 euro voor een handje waspoeder wel genoeg. Ik kijk naar buiten; het waait flink en de zon schijnt. Ideale omstandigheden om duurzaam te drogen. Ik sjouw vervolgens de tassen met het natte wasgoed terug naar de boot en een uur later wappert de was in de wind.
Inmiddels is het 13.30 uur en moet Quirijn toch wel lunchen. Na de lunch gaan we op pad. Quirijn op zijn driewieler. Hij geniet met volle teugen van de bewegingsvrijheid. We nemen een kijkje bij het gebouw van "La cité de la Mer". Doen nog een paar boodschappen en gaan weer terug aan boord om de reis voor de volgende dag voor te bereiden. Het wordt Guernsey of Alderney. We laten het van het weer en zeegang afhangen of we door de Alderney Race gaan.
Maandag 9 juli
Vandaag naar een van de Kanaaleilanden. Eind van de ochtend vertrekken we en met ons een boot of acht (!). Dat zijn wij niet gewend. Meestal varen wij alleen, zeker voor en na zonsondergang zijn wij vaak de enige zeilboot in grote omtrek. Het is zuidwest 4 tot 5 met donkere luchten. Het eerste stuk varen we in de luwte van het land en dat gaat wel lekker. Bij Cap de la Hage gaat de stroom net een beetje meestaan. We moeten nu de keuze maken. Flink naar het noorden afbuigen om te voorkomen dat we straks door de dikke stroom de Race van Alderney worden ingeduwd en nooit meer op Alderney uitkomen, of direct maar de Race insturen op weg naar Guernsey.We kiezen voor het laatste, ook al betekent dat nog 30 mijl tegen de wind in. Dikke stroom mee en wind tegen maken een hobbelige zee. Het gaat flink tekeer. Motorzeilend laveren we tegen de wind en golven in. Eerst alleen met grootzeil, later iets minder hoog met ook het voorzeil erbij. 'Onstuimig', noteren we vandaag regelmatig in het logboek. Achter Alderney zien we in de verte een groot schip aankomen, zal wel een ferry zijn naar Guernsey en die dingen gaan snoeihard... goed peilen dus. Op de AIS is ie (nog?) niet te zien. We houden koers en snelheid en peilen maar. Hoewel zo'n ding met ruim 30 knopen door het water raced, zien we hem nauwelijks naderen. Terwijl we toch echt op zijn koerslijn naar Guernsey varen. Ook op de AIS blijft ie onzichtbaar... Zo hobbelen we rustig een tijdje door tot we er achter komen (hoe en waarom weet ik niet meer. <omdat de zon er op een gegeven moment op ging schijnen, red.>) dat we al tijden ons best doen om een rotsformatie te ontwijken. Met vuurtoren.
Na een pittige, onstuimige, dag een mooi laatste rak en komen we om 21uur aan in de haven, waar we nog een paar uur aan de wachtsteiger doorbrengen voordat het water voldoende gestegen is om over de havendrempel naar de jachthaven door te kunnen. We zijn niet de enigen, liggen op een gegeven moment acht dik te wachten. Geinig. Naast ons een mooie Carena 38.
Dinsdag 10 juli
Hoppa, we zijn gewoon op Guernsey! Met Quirijn in de driewieler verkennen we St Pieter Port en drinken koffie op een terras bovenop een rots met uitzicht op de haven, de zee en in de verte Herm.
Quirijn kan eindelijk weer eens lekker in bad.
... en zo rommelt onze vakantie lekkerrrrr door.
wordt vervolgd